Şımarıklık ile şaibe arasında Polatların tahliyesi
Ardından Engin Polat.
*
Tahliye kararlarıyla beraat etmiş olmadılar.
Yargı süreci devam ediyor.
Bunların farkındayım.
*
Fakat buna rağmen canım sıkkın.
Canımı şu iki şey sıkıyor:
*
- BİR: Gidişat öyle gösteriyor ki alacakları ceza esaslı olmayacak, dağ fare doğurmuş olacak.
*
- İKİ: Polatlar, bu tahliye kararlarının ardından şımarık rüzgarlar estirmeye devam edecekler.
*
İkinci madde şimdiden gerçekleşmeye başladı bile.
Dilan Polat, Engin Polat’ın tahliyesinin ardından hepimizin üzerine “Enerciiii” adlı banalitenin küstahlığını yansıtan şarkısını boca etti.
Adalete nanik yapar gibi kaldığı yerden şımarıklıklara devam edeceğinin tüm işaretlerini verdi.
*
“Şımarıklık” deyip geçmeyelim.
Yargılama süreci şunu göstermiştir ki:
Bunların şımarıklıklarının arkasında şaibeli işler var. Bunların şımarıklıkları, şaibeli işlerinin örtüsü. Bunların şaibeli işlerinin paravanı şımarıklıkları.
*
“Eğer şımarıklık kaldığı yerden devam ediyorsa şaibeli işler de devam eder” diye kuşkulanmak hakkımızdır yani.
*
Buradan bir kısır döngü mü çıkacak acaba?
*
Şöyle bir kısır döngü:
Şaibeli işler yap / Şımardıkça şımar / Tutuklan / Tahliye edil.
Şaibeli işler yap / Şımardıkça şımar / Tutuklan / Tahliye edil.
Şaibeli işler yap / Şımardıkça şımar / Tutuklan / Tahliye edil.
İNCELENSİN TABİİ
ASKERLİK, bir intizam mesleğidir. Başı da ortası da sonu da disiplindir.
Her şey çıldırtıcı derecede kurallara bağlanır askerlikte. En sıradan nöbetten en görkemli törene kadar her şey milim milim planlanır.
*
Durum böyle olunca...
Kişisel tarihlerinin en önemli töreninde bir grup teğmenin, diğer teğmenlerden ayrılarak alternatif yemin töreni düzenlemesi tabii ki sorunludur.
*
Sorun söylenen sözlerde, edilen yeminde, atılan sloganlarda değildir. İsterlerse İstiklal Marşı söylemiş olsunlar.
Sorun törende sergilenen ayrışmadadır, plan dışına çıkmadadır, düzen-intizam dışı davranmadadır.
*
Ayrıca şöyle bir soru işareti vardır:
Teğmenler, bu plan dışı gösteriyi mezuniyet sevincinin galeyanıyla mı yaptılar, yoksa başka gayeler taşıyanların oyununa mı geldiler?
Hiç paranoya falan denmesin. Harbiye tarihi, darbeler tarihi, yakın Türkiye tarihi böyle bir kuşkuyu paranoya olmaktan çıkarıyor.
*
Ben en baştan beri teğmenlerin masum bir niyetle o gösteriyi yaptıklarına inandım.
Bu inancımı kuvvetle de koruyorum.
Ancak kuşkuların ortadan kalkması, teğmenlerin iyi niyetlerinin kanıtlanması ve bir türlü bitmeyen bu tartışmanın sona ermesi açısından...
Milli Savunma Bakanlığı’nın yapacağı incelemenin gerekli ve faydalı olacağına inanıyorum.
GEORGE, BRAD VE YAŞLANMAK ÜZERİNE
GEORGE Clooney ve Brad Pitt, Venedik’te son filmlerini tanıttılar.
Görüntülerinin her santimetrekaresinde “Hey hey! Genciz biz! Hiç yaşlanmadık! Ergen gibiyiz! Hey de hey!” der gibi bir edaları vardı.
*
Oysa şöyle uzaktan bakıldığında...
George ve Brad arkadaşların, “yaş aldık ama hala liseli gibiyiz” tarzı havalarında...
Gençlik taslama buhranlarının izleri kolayca fark edilebilir.
*
Ben şunları bilirim şunları söylerim:
Yaşından çok genç görünmeye çabalamak, insanı genç değil tuhaf hale sokar.
Orta yaş geçildiği halde ergence hareketler yapmak, çoğunlukla yaşlılığın altını çizer.
Yaşından daha gençmiş gibi davranmak, gülünç duruma düşme riski taşır.
*
Olacaksan, ihtiyar delikanlı olacaksın abi.
Ne demek ihtiyar delikanlı olmak?
Şu demek:
Ergenlik, gençlik, delikanlılık taslamayacaksın, hayat enerjini korurken yaşının hakkını vereceksin.
*
Yok mu böyle olanlar?
Olmaz mı?
Ahmet Mekin mesela.
Harika bir “ihtiyar delikanlı” örneğidir. Öyle güzel yaşlandı ki Ahmet Mekin... Hem hayat enerjisini korumasını bildi hem de yaşının hakkını verdi, veriyor.
*
Güzel yaşlanmak, fiziken güzelliği korumak demek değildir.
Güzel yaşlanmak, yaşam enerjisini kaybetmeden ağır başlılık kazanmak, olgunlaşmak demektir.
KEDİLİ KÖPEKLİ ŞAİR ATIŞMASI
FRANSIZ şair Prevert, kedilerin köpekler gibi polis hizmetinde çalışmamasını bir erdem olarak görüp şöyle demiş:
*
“Polis kedisi olmaz.”
*
Bizim Cemal Süreya ise buna şöyle yanıt vermiş:
*
“Polis kedisi yoktur ama tehlike içindeki sahibini savunan kedi de yoktur.”
TÜRK MUTFAĞI BİR USTASINI KAYBETTİ
İSTANBUL’da Türk mutfağının geleneksel lezzetlerini sunan istikrarlı bir lokanta var: Hünkâr Lokantası.
Bu lokantanın başarısında da büyük usta Feridun Ügümü’nün payı büyük.
*
Maalesef Feridun Bey, hayatını kaybetti.
Türk mutfağı için büyük, çok büyük kayıp.
*
Feridun Bey’i yakından tanırdım.
Yemek konuşurken aşkla konuşurdu. Gelenekseli evrenselleştirmenin yollarını arardı. Yabancılara Türk mutfağını tanıtmak için çırpınıp dururdu. Geleneksel yemeklerimizi bozmadan sürdürmenin öncülüğünü yapardı.
*
1950’lelerin başında Fatih’te bir esnaf lokantası olarak başlamış Hünkâr. Feridun Ügümü’nün babası başlatmış Hünkâr geleneğini.
Ben Fatih’teki dükkânın son demlerine yetiştim. Feridun Bey’i ta o zamandan beri tanırım.
Sonra Fatih’ten Harbiye’ye taşındı Hünkâr. Peyami Safa romanı gibi bir durum yani. Harbiye’de biraz sosyetik de oldu lokanta.
*
Hünkâr’la komşuluk ilişkim var.
Feridun Bey’in misafirperverliğini, işine aşkla bağlılığını, Türk mutfağı üzerine üst düzey bilinç geliştirdiğini falan hep bu komşuluk sayesinde gördüm.
Artık Feridun Bey’in bayrağını oğulları taşıyacak. Allah rahmet etsin.
