BURSA (AA) - Tahtakale Mahallesi'ndeki Özdiken Pasajı'nda 45 yılı aşkın süre lutiyelik (çalgı onaran veya yapıp satan kişi) yapan Sinan Şahin, mesleğini bir yandan kızı Betül'e öğretirken 1994 yılında henüz 11 yaşında olan Emrah İnanır'ı yanına çırak olarak aldı.
Küçük yaşlardan itibaren atölyede bir arada vakit geçiren ve mesleği öğrenen Betül ile Emrah, zaman içerisinde birbirlerine aşık oldu.
Lisans eğitimlerinde ustalarının yanından ayrılarak üniversitenin çalgı yapımı bölümünden mezun olan ikili, Bursa'ya döndükten sonra bir süre hem ustalarının yanında çalıştı hem de ücretli öğretmenlik yaptı.
Betül ve Emrah, 2012'de evlendikten sonra ustalarından ayrı başka bir atölyede çalışmaya devam etti. Çift, 2017'de baba Sinan Şahin'i kaybetmelerinin ardından onun mirasına maddi ve manevi olarak sahip çıkarak, atölyesini ve tüm ekipmanlarını devraldı.
Baba yadigarı atölyeyi fiziksel koşulların yetersiz kalması nedeniyle kapatmak zorunda kalan çift, Nalbantoğlu Mahallesi'nde açtıkları ve "Miras" adını verdikleri yeni atölyede, Türkiye'nin dört bir yanından gelen siparişler üzerine bağlama başta olmak üzere mızraplı çalgılar üretmeye başladı.
Çalgı tamiratı ve bakımı da yapan İnanır çifti, baba yadigarı mesleği sürdürmenin gururunu yaşıyor.
Aşkları atölyede zımpara yaparken başladıİstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı Çalgı Yapım Bölümü mezunu olan 41 yaşındaki Betül İnanır, AA muhabirine, babası Sinan Şahin'in Türkiye çapında tanınan bir çalgı yapımcısı olduğunu söyledi.
Kendisinin de küçük yaşlardan itibaren atölyede babasına yardım ettiğini ve meslek öğrendiğini anlatan İnanır, 10-11 yaşlarındayken babasının yanına çırak aldığını belirterek, "Bu çırak şimdi benim eşim. Atölyede oynarken, vakit geçirirken, okul sonrası yaptığımız etkinlik zımpara yapmaktı. Ardından lise eğitimi sonrası böyle bir bölüm olduğunu duyunca dedim 'Evet babamın mesleğini yapabilirim.' Eşim de zaten ustasının yolundan gitmeyi tercih etti." dedi.
Babasının çırağı Emrah'ı iyi yetiştirdiğini ve onu hep övdüğünü belirten İnanır, "Babam, Emrah'ı övdükçe ben kıskanmaya başladım. Aslında benim bu mesleğe ilgim de kıskançlıkla başladı muhtemelen. O yaşlarda bu işe atılmamın ilk sebebi Emrah'ı kıskanmam." diye konuştu.
Emrah ile aşklarının da atölyede zımpara yaparken başladığını dile getiren İnanır, "İkimiz de farklı üniversitelerden, farklı öğretmenlerden, farklı tekniklerle bilgilerimizi evlilikle beraber de birleştirdik." ifadesini kullandı.
Betül İnanır, atölyede kendisinin çalgı restorasyon, bakım, tamirat işlerine baktığını, eşinin ise üretim kısmında yer aldığını anlattı.
Bir oğullarının olduğunu ve onun da bu mesleğe merak duyduğunu dile getiren İnanır, kendisinin de istemesi durumunda bu mirası ona devredeceklerini sözlerine ekledi.
"İnşallah bu miras böyle devam eder gider"
Müzisyen bir ailenin çocuğu olan Ege Üniversitesi mezunu 41 yaşındaki Emrah İnanır da babasının kendisini yakın arkadaşı Sinan Şahin'in yanına çırak verdiğini, 11 yaşından 23 yaşına kadar ustasının yanında çalıştığını söyledi.
Küçük yaşlardayken ustasının kızı Betül ile atölyede sıkça vakit geçirdiklerini belirten Emrah İnanır, şöyle devam etti:
"İlk başlarda birbirimizle zıtlaşıyorduk. Ufakken işte birbirimize terslik yapa yapa derken gönlümüz kaydı. Liseden sonra tamamen bir şeyler hissetmeye başladık ve birbirimize hep yol gösterici olduk. Hayatımızın en önemli, en kötü, en iyi anlarında hep birbirimizin yanındaydık. Belki de bu bizi bağladı ve kopmayacak hale getirdi."
İnanır, ustasının kendisini hep oğlu gibi gördüğünü dile getirerek, sözlerini şöyle tamamladı:
"Hayat boyunca çok zorluklarla karşılaştık ancak hiçbir zaman pes etmedik. Hikayemiz gerçekten film olur. Tırnaklarımızla kazıdık. Betül de mesleği devam ettiriyor. Yani atölyenin isminin 'Miras' olmasının sebebi de o zaten. Betül babadan devam ediyor atölyeye. Şimdi de biz oğlumuzun devam etmesini istiyoruz. İnşallah bu miras böyle devam eder gider."
Muhabir: Saliha Nur Köksal
